- nauticus
- nautĭcus, a, um, adj., = nautikos, of or belonging to ships or sailors, ship-, nautical:II.
inhibere est verbum totum nauticum,
Cic. Att. 13, 21, 3:exuviae nauticae,
id. Imp. Pomp. 18, 54:scientia nauticarum rerum,
Caes. B. G. 3, 8; cf. Cic. N. D. 2, 60 152:clamor,
Verg. A. 3, 128. panis, Plin. 22, 25, 68, § 138:pecunia,
Dig. 45, 1, 122.—Subst.: nautĭci, ōrum, m., sailors, seamen:Macrin nautici vocant,
Liv. 37, 28; 41, 3; Plin. 16, 37, 70, § 178.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.